@Chef Alexios Nikoloutsopoulos

Επειδή ο χειμερινός καιρός με κούρασε πολύ είπα να φέρω το καλοκαίρι με μια απίθανη ανοιξιάτικη καλοκαιρινή μακαρονάδα   PRIMAVERA. Είμαι μακαρονάς τι να κάνουμε!!!! Όταν η Σικελία καταλήφθηκε τον 9ο αιώνα από τους Σαρακηνούς αυτοί μετέφεραν και τις διατροφικές τους συνήθειες οι οποίες περιελάμβαναν και τα ζυμαρικά. Σε κείμενα του 12ου αιώνα γίνεται αναφορά στην παραγωγή ενός είδους σπαγγέτι στο Παλέρμο, με το όνομα “itria”, λέξη Περσική που σημαίνει “κορδόνια”. Το είδος αυτό παράγεται μέχρι και σήμερα στην Σικελία και αποκαλείται “trii”. Η πρώτη συμπληρωμένη συνταγή ζυμαρικών καταγράφεται στα μέσα του 15ου αιώνα στο βιβλίο του μάγειρα Martino da Como και αργότερα συναντάμε τα ζυμαρικά στα κείμενα του Bartolomeo Sacchi, ο οποίος μας λέει ότι τα μακαρόνια πρέπει να βράζονται για όσο διαρκούν τρία “Πάτερ Ημών”. Από τον 15ο αιώνα και μετά τα μακαρόνια αρχίζουν να κατασκευάζονται και σε εμπορική βάση, μέχρι όμως τον  17ο αιώνα δεν κατελάμβαναν σημαντική θέση στην

Γρήγορη Γαρίδομακαρονάδα με Λιγκουίνι. Στην αγορά υπάρχουν κυρίως κατεψυγμένες γαρίδες εισαγωγής, μπορείτε όμως να βρείτε και φρέσκιες γαρίδες ελληνικής παραγωγής. Οι γαρίδες χωρίζονται σε νούμερα, ανάλογα με το μέγεθός τους. Ξεκινώντας από τις γαρίδες νούμερο 0 (γνωστές και ως «γαρίδες Ατλαντικού»), οι οποίες είναι οι μεγαλύτερες (από 100 έως 120 γρ. η καθεμία), μικραίνουν σε μέγεθος όσο μεγαλώνει το νούμερο.  Οι γαρίδες νούμερο 6 είναι οι πιο μικρές (10-15 γρ. η καθεμία), ενώ η τιμή τους είναι αντίστοιχη του μεγέθους. Τα μεγέθη δεν έχουν βγει έτσι τυχαία αλλά έχουν προέλθει από το παγκόσμιο Ωκεανογραφικό ινστιτούτο. Οι γαρίδες καταφέρνουν να συνδυάζουν μοναδικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά με ένα υψηλό σε θρεπτικά συστατικά περιεχόμενο. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα θαλασσινά οι γαρίδες περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις δυο μοναδικών αντιοξειδωτικών συστατικών της ασταξανθίνης και του σεληνίου. Οι γαρίδες είναι πλούσιες σε σελήνιο. Το σελήνιο έχει σημαντικές